Wednesday 15 August 2012

گناهی جز بیگناهی نداشتند

دیروز تاریخ 2012/8/14 در اثر سه حمله همزمان انتحاری در زرنج مرکز ولایت نیمروز ده ها تن کشته و ده ها تن دیگر زخمی شدند. طوری طلوع نیوز تعداد کشته شدگان را 20 کشته و 48 نفر زخمی شدند و مسئولان شفاخانه ولایتی نیمروز تعدا کشته شدگان را 28 تن و تعداد زخمیان را 55 تن گفته است که به شفاخانه آورده شده و بی بی سی هم نزدیک به شصت کشته گزارش داده است، اما یکی از نمایندگان ولایت نیمروز تعداد کشته شدگان را بیشتر از صد نفر و تعدداد زخمیان آنرا نیز بیش از صد تن گفته و تعداد افرادی را که انتحاری بودند شش نفر گفته شده که سه تن آنها انتحار کردند و سه تن دیگر از طرف پولیس دستگیر شدند. تلفات بسیار سنگینی است و آن هم شامل  مردم ملکی و اطفال و زنان که همه بیگناه هستند. شاید جرم شان همین بوده که بیگناه هستند؟ و به زندگی عادی و روزمره شان مصروف هستند. سوال های زیاد را در ذهن همه بر می انگیزاند.

1-    آنان کی ها هستند؟

2-    اهداف آنان چه هستند؟

3-    چه باعث می شود که حتی از جان شان بگذرند.

4-    آخر چرا غیر نظامیان و اطفال و زنان دسخوش این حملات قرار میگیرند؟

5-    چرا این انسان های قصی القلب از خداوند شرم نمی کنند و در شب های نزول قرآن کریم دست به قتل و آدم کشی می زنند و افراد بی گناه را از بین می برند؟

          این ها و صد ها سوال دیگر هستند که جواب به اینها هم مشکل به نظر می رسد اما طوری که از شواهد و گذشتهء اینها بر می آید می توان گفت که این ها افراد خطر ناک و با هدف های هستند که اهداف شان حتی از دادن جان نیز برای شان اهمیت دارند. قرار گفته های پولیس نیمروز سه فرد انتحاری که دستگیر شدند و نتوانستند انتحار کنند ایرانی است یا تربیه شدهء ایران هستند گرچه این حرف تا حال تایید نشده و تعدادی هم اینها را مربوط به گره طالبان میدانند که برای بدست آوردن اهداف شان در افغانستان انتحار می کنند و گروه سوم هم آنها را پاکستانی خوانده و مربوط به شبکه های های تروریستی پاکستان میدانند و گروهی هم آنها را ناراضیان داخلی دولت میدانند.

این در حالی است که ایران شدیدا تحت فشار تحریم های مالی و اقتصادی ساز مان ملل و امریکا قرار دارد و میتواند با این کارش امریکا و جامعهء جهانی را در افغانستان مصروف نگهداشته و آنها را در ماموریت های شان ناکام جلوه دهد و تا اندازهء فشار را از دوش شان کم تر نماید.

از طرفی هم طالبان بخاطر حفظ سنگر و جایگاهی شان و هم چنان برای اینکه نشان دهند که هنوز قدرت دارند و میتوانند در افغانستان تخریب کنند زور شان را نشان میدهند تا درصورت پروسهء صلح منافع زیاد بدست آورد و پیروز به نظر بیاید

احتمال سوم که پاکستان برای فشار آوردن بالای دولت افغانستان و مصروف نگهداشتن کشور میتواند این کار را انجام دهد این در حالیست که از چندی بدین سو راکت پرانی بالای خاک افغانستان در جریان است تا در اثر این فشار ها دولت افغانستان خط دیورند را به رسمیت بشناسد و فرصت پیدا نتواند تا باز خواهان توسعهء افغانستان گردد و هم چنان از سلطهء پاکستان بیرون آمده نتواند.

در احتمال چهارم که بسیار ضعیف به نظر می رسد. این است که دولت افغانستان نتوانسته رضایت باشندگان کشور را فراهم سازد و مشکلات از هر طرف غوغا می کنند. در بعد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، نظامی و اجتماعی پس میتوانند برای اعتراض چنین کار های صورت گرفته و مردم به سمت مخالفان دولت رو اورده  که این احتمال بسیار ضعیف است.

به هر حال آنانی که به چنین کار های نا انسانی و وحشیانه دست می زنند نه تنها بویی از اسلام و انسانیت  نمی برند بلکه وحشیان قرن اند که می خواهند بوسیلهء آدم کشی و ایجاد ترس و دهشت به اهداف شوم شان برسند.


محمدرضا احسان

No comments:

Post a Comment